روایی و پایایی مقیاس خودکارآمدی مدیریت بیماران دیابت نوع 2

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تعیین ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس خودکارآمدی مدیریت بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 (DMSES) بود. مواد و روش‌ها: 112 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 (براساس تشخیص پزشک متخصص)، که به درمانگاه دیابت بیمارستان الزهرا مراجعه کرده‌ بودند، انتخاب شدند. از بیماران خواسته شد به سؤال‌های مقیاس پاسخ دهند. به منظور بررسی روایی همزمان پرسشنامه، از 40 نفر از آنها خواسته شد که به طور همزمان دو پرسشنامه‌ی خودکارآمدی عمومی شرر (GSE) و پرسشنامه‌ی رفتارهای خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع 2 را نیز تکمیل کنند. داده‌های به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار  SPSS تجزیه و تحلیل شد و شاخص‌های روان‌سنجی پایایی درونی، بازآزمایی، روایی همزمان و ماتریس همبستگی بررسی شدند. یافته‌ها: هر چهار خرده مقیاس DMSES از پایایی درونی و پایایی بازآزمایی معنی‌دار و به نسبت بالایی برخوردار هستند. هم‌چنین، بین DMSES با پرسشنامه‌ی خودکارآمدی شرر و پرسشنامه‌ی رفتارهای خودمراقبتی، ضرایب همبستگی معنی‌دار 48/0 و 81/0 به دست آمد که نشان از وجود روایی همزمان مقیاس داشت p=0/003,0/000)). یافته‌های ماتریس همبستگی نشان داد که مقیاس از ساختار و هماهنگی درونی خوب و مناسبی برخوردار است. نتیجه‌گیری: نسخه‌ی ایرانی DMSES،از پایایی و روایی مطلوبی برخوردار است و بین یافته‌های این پژوهش با سایر نسخه‌های اعتباریابی شده DMSES در سایر زبان‌ها همخوانی وجود دارد.  DMSESمی‌تواند به یک ابزار رایج و گسترد‌ه‌ی بین فرهنگی تبدیل شود.